محراب

گلبانگ اذان
بود و محراب!
مسجد کوفه
و محراب!
نماز و قنوت
و مناجات.
غرق در خون
و محراب ماند
همیشه بی علی

نماز صبح
21 رمضان
40 هجری!

مهربانی

خدایا

عطوفت و
مهربانی ها
حتی با
گناه کاران

هم?!

خسته ام

خدایا
خسته ام
درست شبیه
کودک
گل فروشی که
با دستانی پر از
شاخه های گل
به خانه برگشت!

جهل

پدرش و

مادر 

جاهل!

و جهل

اساس تربیت

فرزندشان!

لَیْلَةِ الْقَدْرِ

شبی بود
نور و رحمت
خیر و برکت
سلامت و سعادت.

پی نوشت:
سَلامٌ هِیَ حَتَّى
مَطْلَعِ الْفَجْر
چیزی نمانده بوده که
مطلع الفجر شد.

سوگند

قرآن بر سر
امشب
و بازهم اگر
سوگندها و قسم

دروغ!
چه چاره کنم?

شب ضربت

نیمه ی
جوشن کبیر
هم تمام!
تا قرآن به سر
چیزی نمانده
شب ضربت و اینجا
حرم بی بی معصومه

خواب ابدی

تنها چیزی که
متحول می کرد

مرا و این زندگی!

از اندوه و غصه ها

بیدار نشدن امروز بود!