عرفات

سعادت
یعنی
محشور شدن!
از صحرای
عرفات
به صحرای
قیامت..

مسیر تا خدا

مبداء
صحرای عرفات
مقصد
صحنه ی قیامت..

شب جمعه است
شادی روح حجاج
فاتحه ای هدیه کنیم..

شرمنده ترین

بعضی ها
مثل من،
تازه
بعد از مرگ
با خدا
آشنا می شوند!
مهربانی و
عظمت او را
درک می کنند
او را می شناسند..
اینجاست که
انسان
شرمنده ترین
موجود هستی،
می شود
در قیامت...

لحظه ی تولد

انسان در نهایتِ
سختی و گریه
رنج و عـذاب
مشقّت و درد
به دنیا می آید.
تا که بداند
بقای این مسیر،
حرکت کنارِ
سختی هاست
و الا آسایش
برای قیامت است!

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ
و ما انسان را در رنج آفریده ایم

گریه و مناجات

در قیامت، فرصتی نیست

گریه و مناجات
برای همین دنیااست
همین لحظه ها

اندکی صبر، سحر نزدیک است..

فراموش

وعده ی خدا
این بود که
انسانها
در روز قیامت
فراموش
می کنند هم را..

پس حتما
قیامت
همین دنیاست..

عذاب بی اختیار

من
در قیامت هم
فراموش نمی کنم
گناهان را!
منی که
بی اختیار بود.
وجودم در این دنیا را
عذاب کن خدایا،عذااب..

ناشناس

مدتی موقّت.
چند سال
روزها
آشنا هستم
با پدر مادر برادر
خانواده، دوستان!
چه سخت است باورش
که مرگ و قیامت
ناشناس و مبهم
می شوند!
این ها همه..